donderdag 6 november 2008

Verkeerde keuze?

God ziet mij nooit aan op basis van mijn goede of slechte keuzes in het leven.
Neen, Hij ziet mij door het bloed van Zijn Zoon, doorheen mijn nieuwe positie in Christus.
Is het dan nog wel nodig dat ik mij druk maak over goede of slechte beslissingen?
Als ik bewust of niet, verkeerde keuzes maak, hebben die dan een effect op Zijn relatie met mij?
"Beinvloeden mijn keuzes de verhouding tussen God & mij?"
ik stel dit nu bewust andersom omdat ik denk dat wij dit vaker omgekeerd doen dan het zo te stellen.
Ik geloof dat het van groot belang is dat we ons dagdagelijks realiseren dat onze relatie tot God er is omdat Hij een relatie met ons wil.
Niet andersom, vanuit onze natuur kunnen wij nooit kiezen voor Hem, het is Zijn Geest die ons daartoe leidt.

"Wij hebben lief omdat God ons het eerst heeft liefgehad" 1 johannes 4:19; "Er is geen mens rechtvaardig, zelfs niet één, er is geen mens verstandig, er is geen mens dat God zoekt....." lees zelf maar verder in Rom 3:10 vv

Daarom dat het interessant is die vraag andersom te stellen.
Zo zien we duidelijker in dat wij ons in een hulpeloze staat bevinden.
Wij kunnen onszelf niet beveiligen en onze eigen redding bewerken zodat we veilig staan met God.
Het dwingt ons om ons af te vragen dat als wij niets kunnen doen om een relatie met God tot stand te brengen, wat we dan wel kunnen doen om die relatie met Hem te onderhouden?

Volg je nog?

Als ik God niet kan liefhebben totdat Hij mij liefheeft, en ik kan niet gered worden totdat God mij roept, dan vraag ik mij af hoeveel invloed daadwerkelijk van mij uitgaat als het gaat over welke inbreng ik heb in relatie tot Hem?

Hetgeen ik geloof wat de Bijbel me leert is dat God mij uitkiest om Zijn kind te zijn en uitnodigt in eeuwigheid bij Hem te leven.( lees Efeze hfdst 1 maar es na).
Omdat Hij mij uitkoos was het al iets vaststaand dat ik op een gegeven moment in mijn leven zou antwoorden aan Hem.
Dus, hoeveel van mijn eigenste "ik" is eigenlijk betrokken in het onderhouden van die relatie?
Of is het eerder gehoorzaamheid?
Ik denk van wel, en ja, in sommige gevallen is gehoorzaamheid aan Hem geen suggestie van God aan ons maar een gebod.
In het N.T zien we dit vaker als voorbeeld, "Ik geef jullie een nieuw gebod: heb elkaar lief..." Johannes 13:34 of " Weest eensgezind" Romeinen 12:16 "Zorg voor elkander" 1 Kor 12:25 ....
Deze voorbeelden zijn niet zomaar suggesties voor ons leven, het is Gods opdracht voor ons.
"Leid een leven dat in overeenstemming is met uw roeping" Efeze 4:1, een natuurlijke stap in het navolgen van Christus is dus gehoorzaamheid aan Zijn Woord.

Onze gehoorzaamheid komt voort uit ons verlangen God te eren en danken, niet uit angst om wat er zou gebeuren als we het niet doen, toch?

"De liefde laat geen ruimte voor angst; volmaakte liefde sluit angst uit, want angst verondersteld straf. In iemand die angst kent, is de liefde geen werkelijkheid geworden." 1Joh 4:18

In het verleden liet ik me vaak leiden door angst, stond ik er weinig tot niet bij stil dat mijn keuzes uit liefde voor Hem zijn om Hem te eren.
Vaak worden we gedreven " te doen voor God" omdat we verlangen naar goedkeuring of omdat we het veilig willen spelen, problemen willen vermijden, etc.
Maar, zijn deze motieven en daden uiting van een liefdevolle relatie? Van een hart vol liefde die God alle dank, lof en eer wil geven?

Ik stel mij vaak de vraag of ik gedreven word een beslissing of keuze te maken uit angst voor Hem?
Uit angst afgewezen, onbegrepen, ongeliefd te zijn.
Of maak ik keuzes die voor de buitenwereld goed zijn, en rebelleert mijn hart tegen Zijn wil?

"....Het gaat niet om wat de mens ziet: de mens kijkt naar het uiterlijk, maar de Heer kijkt naar het hart" 1 samuel 16:7b.

Wat ben ik God dankbaar dat Hij mij toetst,
dat Hij Zijn Woord gegeven heeft opdat ik de juiste keuzes mag maken, met vallen en opstaan.
Want Hij is vol genade voor mij als ik berouw heb.
Nee, er is nooit een moment dat ik meer kan doen in onze relatie dan Zijn geboden te onderhouden bij dag en bij nacht! De rest is pure genade van Zijn kant uit.

"Heer, laat mij spreken over U,
laat mij U hulde brengen.
Want op vleesoffers stelt U geen prijs,
in brandoffers geen belang.
Berouw is het offer dat U verlangt.
Een gebroken,
een verbrijzeld hart veracht U niet, mijn God."
psalm 52:17-19

U wil ik gehoorzamen,
U alle lof en eer geven.



inspiratie opgedaan op Julie's blog!

Geen opmerkingen: