vrijdag 14 november 2008

glimpje

Ik probeer op heel veel plaatsen God te ontdekken, vooral als ik onderweg ben, in de auto, op de fiets ....
Mijn gedachten gaan naar Hem uit als ik de bus mis of als ze bij de kassa een onmenselijke lange rij hebben staan.
Ik zoek God in de lege straatjes van Brugge of in de donkere, duistere steegjes van Gent.
Ik wacht op zijn zegen als ik 's avonds laat nog een pizza eet.
Tijdens lange autoritten ga ik naar Hem verlangen.
Het is niet zo moeilijk om zijn heerlijkheid te zien als je op warme, gezellige plaatsen bent, zoals in de kerk of op conferenties.
Maar ik verlang er juist naar om Zijn tegenwoordigheid te ervaren, Zijn nabijheid te voelen en Zijn hand te zien als ik onderweg ben.
Overweldigd door de schoonheid van Zijn schepping of verwonderd om de mensenmassa die je dezer dagen in het B-park vind.
Het begon allemaal met een simpel gebed uit Efeze 1:17-18 " Moge de God van onze Heer Jezus Christus, de vader van alle luister, u een geest van inzicht schenken in wat geopenbaard is, opdat u hem zult kennen. Moge uw hart verlicht worden, zodat u zult zien waarop u hopen mag nu hij u geroepen heeft, hoe rijk de luister is die de heiligen zullen ontvangen."
In mijn gebed vraag ik God vaak om Hem in alles te ontdekken en ik moet zeggen, Hij stelt mij niet teleur.
Er zijn momenten dat Hij mij zo overweldigd dat ik letterlijk en figuurlijk bijna EXPLODEER.
Neem nu deze zomer, na een weekje vakantie op het heerlijke platteland in de Auvergne, trokken we voor een weekje naar het Zwarte Woud.
Toen mijn allerliefste en ongelooflijke knappe, zachtaardige, geduldige en vriendelijke maar ook zeer aantrekkelijke, verstandige en toch bescheiden man en ik de eerste ochtend de tuin ( eerder heuvel) uitliepen, konden we rustig genieten van een wijds uitzicht over de bossen van het Zwarte Woud.
Tot mijn verbazing zag ik links van mij nog hogere bergen ( alhoewel wij ook al op een kleine 1000meter hoogte zaten).
Toen ik dit mooie landschap aanschouwde, de zon die haar stralen deed weerkaatsen op de dikke pakken sneeuw, zilveren pieken die schitterden als sprankelend licht. Mijn éérste (eigenlijk tweede maar dat kan ik mij niet herinneren) ontmoeting met de Zwitserse Alpen.
Ik staarde met open mond en deed mijn zonnebril af om te kijken of ik het niet beter zag zonder.
Integendeel, door het felle licht was mijn beeld met zonnebril zoveel mooier dan dat van mijn ventje zonder bril.
Op dit simpele bankje, werd ik me bewust van de grootheid van God.
Ik zat daar maar te kijken met een enorm verlangen naar God, dromend over de hemel en me afvragend wanneer mijn tijd zou zijn om naar huis te gaan.
Het was de Heer zelf die me antwoordde door Zijn woord waar ik net in las.
"Zijn onzichtbare eigenschappen zijn vanaf de schepping van de wereld zichtbaar in Zijn werken, Zijn eeuwige kracht en goddelijkheid zijn voor het verstand waarneembaar." Rom1:20
Hij opende de ogen van mijn hart voor iets van Zijn heerlijkheid.
Ik weet het, sommigen onder jullie zullen hun hoofd wel schudden en me wijzen op vele gangbare wereldse gedachten.
Anderen, die minder cynisch zijn, glimlachen slechts en zeggen dat ik een prachtig aspect zag van Gods schepping.
Maar ik, ikzelf ben ervan overtuigd dat er meer was, het was heiligheid die verborgen was als een schat.
Slechts een handvol keren sprong mijn ziel zo op om de grootheid van God te prijzen.
God zal zich altijd openbaren door zijn Woord en door het werk van Zijn hand, Hij is een God die niet iets zomaar doet, maar altijd overal een bedoeling mee heeft.
God heeft de aarde bezaaid met tekenen en aanwijzigingen van Zijn tegenwoordigheid en plan, of dat nu de parking van B-park is, de route nationaal in Frankrijk of de Zwitserse Alpen.
Hij wijst ons altijd op wat er na het heden zal volgen.
Eens is Hij gestorven om ons dat te laten zien, je kunt dit lezen in Zijn Woord de Bijbel maar je ziet het ook dagelijks om je heen.
Vraag Hem maar de ogen van je hart te openen.


Jezus, Stralend Licht,
ik kom voor uw aangezicht.
Hier ben ik,
machtig Heer,
ik verlang naar U.
Heiland, Majesteit,
ik kniel voor uw heiligheid.
U alleen, Zoon van God,
ik verlang naar U.
Ik wil graag bij U zijn,
mijn Heer,
want U bent alles voor mij.
U bent mijn God,
mijn hoop en mij kracht,
U geeft mij rust en licht in mijn nacht;
U bent Koning.
Opw 659
Laat je dit weekend overweldigen door Gods Schepping en erken dat Hij Koning is.
Have fun,
abigail

1 opmerking:

Henri Menheere zei

Prachtige blog heb je!!! Bedankt ook voor je reactie vorige maand :-)