Ik ben nogal snel onder de indruk van alle dingen in de wereld rondom mij en tot mijn spijt moet ik belijden me elke dag opnieuw weer schuldig te maken aan de dingen die God zo graag anders wil in mijn leven. Ik zie heel vaak al mijn tekortkomingen de revue passeren en al snel zijn mijn goede voornemens veranderd in een neerwaard se spiraal (lees zelfbeklag). Alhoewel ik weet dat het een enorm voorrecht is Christus te mogen kennen en dienen ben ik vaak in gedachten helemaal niet bezig met het leven in Zijn Heerlijkheid.
"Wij verkondigen niet onszelf, wij verkondigen dat Jezus Christus de Heer is en dat wij omwille van Hem uw dienaren zijn."2 Kor 4:5
Wanneer God me jaren geleden redde van mijn tijdelijke aardse bestaan is Hij met een nog veel groter werk in mij begonnen.
Toen Hij jaren geleden vroeg om de kleine dingen in mijn leven te veranderen ging dit haast vanzelf. Maar als Hij me nu het grotere werk voorhoudt betrap ik mezelf erop bang te worden. Er zijn momenten dat ik mezelf compleet voor de gek houdt of zelf verlamd word door het besef van wat er moet veranderd worden.
God vraagt mij om elke keer weer opnieuw te vergeven zoals Hij mij vergeeft en nog zal vergeven, om alles bij Hem neer te leggen. Waarom God? Ik begrijp Zijn doel niet?
Ik word bang en begin te onderhandelen. Ik hoor Hem duidelijk, versta de opdracht heel goed. Maar wat doe ik ermee?
We weten zo vaak wat Hij verlangt van ons maar we zijn Zijn manier van werken in ons leven niet gewoon en worden bang omdat we Zijn onderliggende gedachten er niet van kunnen vatten. We lopen weg.
We vragen Jezus ons te vergeven en dan proberen we alsnog ons zin te krijgen door onze wil aan Hem uit te leggen, maar daar trapt God niet in.
Het is Zijn wil geschiedde, niet mijn wil.
Wij bidden, wij zeggen oké God ik zal gehoorzaam zijn maar vele malen gaan wij weer op onze bek en komen we in dezelfde neerwaard se spiraal terecht van het niet gehoorzaam zijn, opnieuw vragen we God om vergeving.
We spelen spelletjes met de Almachtige, we hopen stiekem dat Hij het te druk heeft met ergere ongehoorzame kinderen dan wijzelf. Dat Hij moe is van hen en ons geeft wat we vragen.Dat Hij ons leidt naar rustige plaatsen en vrede vinden.
Op deze plek van vrede toont God ons opnieuw de plaatsen van ons hart die veranderd moeten worden en wat doen we?
We zien ze in en brengen ze één voor één bij Hem, met de nodige strubbelingen, maar ons innerlijke wordt blootgelegd in Zijn Licht en we beseffen plots dat Hij alleen bij macht is ons te veranderen.
We moeten er naar staan de zonden zo te gaan haten als God ze haat. De zonde haten als zonde en niet alleen maar omdat we er zelf last van hebben en we er door verslagen worden, maar omdat ze God mishagen!
Toen we onze zonden inzagen dachten we dat we konden veranderen, we waren vol van onze zonden en vastberaden niet meer te vervallen tot... we stelden ons vertrouwen in eigen kracht en inzicht.
"Vertrouw op de Heer met heel je hart, steun niet op eigen inzicht" staat er in spreuken 3:5 maar hoevaak is dat hele hart niet een stukje en houden we angstig de andere helft voor ons?
Pas als we bereid zijn ons hele hart aan Hem toe te vertrouwen kan Hij ons de kracht geven om niet meer te zondigen.
De eigen kracht is zo'n sterke vesting in ons Zijn dat we ze vaak onderschatten, te weinig zijn we ons bewust van welk verdriet we God daarmee aandoen.
Pas in onze zwakte, als we ons volledig overgeven aan Hem kan Hij in ons veranderen naar Zijn wil.
Als God aan ons begint te kneden op de gebieden die nog on beoefend en niet onder de knie zijn beginnen we ons enorm uit balans te voelen.
We trachten ertegen te vechten en worden boos, we krijgen een enorme strijd met onszelf,waarom dit?waarom dat? meestal zien onze broers en zussen, familie, vrienden, kennissen, onze strijd en hoe we reageren op God wanneer Hij ons iets vraagt of wanneer Hij ons vraagt op Hem te vertrouwen.
Hoe vaak ben ik in mijn leven al een slecht voorbeeld geweest.
We weten maar al te goed wat God in ons wil bewerken maar we verzetten ons tegen Zijn wil. We hebben andere plannen of ideeën.
"Door Jezus word duidelijk dat u uw vroegere levenswandel moet opgeven en de oude mens , die te gronde gaat aan bedrieglijke begeerten, moet afleggen, dat uw geest en uw denken voortdurend vernieuwd moeten worden en dat u de nieuwe mens moet aantrekken, die naar Gods wil geschapen is in waarachtige rechtvaardigheid en heiligheid." ef4:22-24
Ook al weten we dat Hij alleen bij machte is om veel meer te doen in ons dan we ooit kunnen bevatten, toch deinzen we terug.
We kijken naar onze problemen in plaats van naar Zijn Grootheid.
We verliezen ons zicht op Zijn plan met ons.
We zitten midden in een crisis en worden geestelijk ontmoedigd.
Als we ontwaken zijn we moe van onze nachtelijke strijd tegen Gods Wil over ons leven.
We strijden in ons diepste zijn tegen onze Maker omdat we bang zijn onszelf te verliezen.
Volledige overgave aan Hem lijkt niet haalbaar, en toch, roept Hij ons op dat te doen! 1 Petrus 1:13-16
Wat zal er gebeuren als ik wel volledig op Hem vertrouw?
Zou mijn relatie met Hem dieper worden door deze strijd?
Wil ik de ware kracht van het Kruis leren kennen om zo het hart van God beter te kennen, Zijn plan voor mij?
Ik denk van wel,
Hij laat wel elke keer opnieuw de keuze aan mij.
Mijn problemen worden mijn keuzes, wil ik wel groeien en dichter komen bij God, of maakt het me bang?
Ben ik bereid van mijn eigen hoogmoedige troon af te stappen en volledig over te geven aan Hem, de Bron van alle leven.
Is mijn motivatie om te leven te worden wat Hij wil dat ik ben.
In Handelingen 17:24-34 las ik hetvolgende,God laat zich niet bedienen door mensenhanden alsof er nog iets is dat Hij nodig heeft, Hij die zelf aan iedereen leven schenkt, in Hem vinden wij onze vervulling komen wij tot ons doel, want in Hem leven wij,bewegen wij en zijn wij.
Beste lezer, ik wil je graag bemoedigen niet op te geven, maar in alle nederheid elke keer opnieuw Zijn wil te zoeken.
Dit opnieuw te beseffen laat mij inzien hoe groot Zijn Genade voor mij is en hoe klein ik ben.
Hemelse Vader,
zonder het offer van Uw Zoon Jezus Christus zou ik nooit
de vrouw kunnen worden die U voor ogen heeft.
Leer mij,
toets mij,
ik geef U mijn hart omdat ik weet dat het zo vaak ongegronde dingen leert.
Neem mij en kneed mij,
niet tot eigen eer
maar tot Eer en Glorie van Uw Heilige Naam!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten