Amai, wat vliegt de tijd toch snel,
moest laatst even smile-en toen ik een vriendin haar blog las,
ze was een beetje inspiratieloos,
wel ik ook,
ik kan natuurlijk wel uren met je chitchat-ten maar daar heb je weinig aan.
Elke dag opnieuw leer ik hoe belangrijk het wel niet is om de dingen van God te bedenken, zo vaak ben ik geneigd om verder te wandelen op mijn vroege levenspad.
Dat gaat jammer genoeg zo makkelijk, die weg ben ik zo gewoon om te volgen.
Maar die weg heeft me ook ziek gemaakt, zowel mijn hart als mijn ziel werden er doodziek van.
Al dat gepieker en gepeins leiden mij verder en verder van God vandaan.
Tegen de middag heb ik dan het gevoel geëvolueerd te zijn naar" een kalkoen zonder kop" (alhoewel ik absoluut niet weet hoe die beesten zich moeten voelen zonder kop, beetje dood vrees ik ),maar zo voel ik me dan eigenlijk ook wel, beetje dood is mijn hoop, mijn vrede, mijn troost, mijn rots, alles ziet er somber en grijs uit.
Meer dan eens overvalt me dan dat "melancholische", meer en meer krijg ik dat "je m'en fou" en tegen de avond ben ik ronduit derpi.
Jaren heb ik dan ook medicijnen genomen om tegen dat gevoel te vechten,
en weet je wat, ik ben niet in staat daar tegen te vechten. God geeft mij daar kracht voor!
God gaf me door Zijn Woord wel enkele sleutels om mijn zicht op de wereld te verleggen. In filippenzen 4:8 staat dat ik aandacht moet schenken aan alles wat waar is, dat is voor mij een goeie.
Zo vaak ben ik bezig met op mijn gevoelens voort te gaan. Op wat een ander van me denkt of juist niet denkt.
Maar als ik dan overweeg, is dit waar?wie zegt dat?wil ik daar belang aan hechten? dan bemerk ik toch dat ik me enorm laat beinvloeden door humanistische, wereldse gedachten.
Dat ik soms gewoon bang ben om niet geliefd te worden, om gekwetst te worden. Ken je dat?
Ja ik weet het, ik heb nen grote mond hoor, kan alles zo goed uitleggen.
Maar diep vanbinnen verlang ik, net als iedereen om geliefd te worden.
Om aanvaard te worden om wie ik ben, niet om wat ik ben, of wil zijn of ben geweest.
"De liefde van mensen neemt bij goede prestaties vaak toe en bij fouten af. Dat geldt niet voor Gods liefde."Enja, eigenlijk is er geen mens in staat om op die manier van mij te houden, ik kan ook niet op die manier van jou houden, dat is gewoonweg iets wat alleen God kan.
Daarom heb ik Hem zo nodig, zijn genade zijn mijn grootste nood in dit leven.
Elke dag opnieuw heb ik Zijn bloed, Zijn offer weer nodig.
Ken je dat mooie lied:
I need Thee every hour, most precious Lord,no tender voice like Thine can peace afford,I need Thee, o I need Thee,every hour I need Thee,Bless me now my Saviour I come too Thee.Dat lied kan ik wel de ganse dag door zingen, want hoe erg verlang ik naar Zijn aanwezigheid in alles wat ik doe.
Zonder Hem is het mijn leven echt niets waard, Hij redde mij van dit hopeloze aardse bestaan.
En jij, ken jij Hem ook als jou Redder?
Mag Jezus Christus bloed ook genoeg zijn voor jou?
Je bent geen toevalligheid. Je bent geen massa-artikel. De Meester/Vakman heeft jou bewust gepland, voorzien van speciale gaven en liefdevol op deze wereld gezet, aan jou de keus.
Ik heb gekozen, elke dag opnieuw mag ik leven in Zijn genade en liefde,
wat een zegen.
"I NEED THEE EVERY HOUR, O PRECIOUS LORD, NO TENDER VOICE LIKE THINE CAN PEACE AFFORD."cherubin